Ամենավատ պատերազմը և ամենավատ հերոսները

Ես կուզեի սկսել մի քանի պարզ բառերով՝ այս ամենը գրել ինձ դրդել է իմ համադասարանցիներց մեկի, Միլենաի, պատումը։ Եթե ես կորցնեի հիշողությունս և ինձ ասեին որ այդ պատումը ես եմ գրել ես միանգամայն կհավատաի՝ քանզի շատ նման կարծիք ունեմ։

Ավելի քան յոթ ամիս առաջ ես գրել էի մի շարադրություն «Ովքեր են հերոսները» և կասեմ նույնը ինչ այնտեղ։ Դու իրավունք չունես քեզ հերոս կոչել եթե թույլ ես տվել քեզ մահանալ։ Հերոսները նրանք են ովքեր իրենց շրջապատին ուրախ են դարձնում, բայց մի անգամ էլ հարցրեք ինքներդ ձեզ արդյոք մեռնելով դուք հերոս էք դառնում։ Հայրենասերները միշտ խոսում են երկրի համար մեռնելու մասին այլ ոչ սպանելու, դա նողկալի է։ Հարցրեք ցանկացած մարդու կամ ինքներտ ձեզ թույլ կտաիք արդյոք ձեր բարեկամը մահանա հայրենիքը պաշտպանելով։ Ես նողկանք եմ զգում պատերազմի մասին խոսողների հանդեպ, ինչպես են նրանք խոսում պատերազմի մասին առանց խաղաղություն դավանելու։ Ես ատում եմ, ատում եմ նրանց ովքեր խոսում են բայց ոչինչ չեն անում։ Անգամ Մոնթեն հետմահու իր խոսքը ասեց «Իմ կենացը մի խմեք, այլ իմ գործը շարունակեք»։ Ես երբեք չեմ եղել մահվան վտանգի տակ և չեմ կռվել և ուրախ եմ դրա համար։ Բայց հարգելի մարդիկ ովքեր տենչում են ՀԱՂԹԵԼ թշնամուն քանի անգամ էք դուք արթնացել սառը քրտինքի մեջ և արցունքոտ աջկերով, որովհետև այդ անվերջ թվացող երազում ձեզ համար այդքան թանկ մարդիկ մահացել։ Դժվար թե գոնե մի, և հույս ունեմ որ երբեք էլ չեք զգա այդ անպետքության, անզորության և դատարկ հուսահատության զգացողությունը։

Ես ուղակի խնդրում եմ որ հիշեք մի բան մահանը հեշտ է իսկ մահացին նայելը շատ ավելի դժվար։ Կա մի հետքրքիր պատմություն տղաի մասին որը ամեն անգամ մահանլոց հետո վերակենդանաում էր և իրենից բացի ոչ ոք չեր հիշում իր մահի մասին։ Բայց չնայած որ ինքը միշտ ողջ էր մնում տղան գժվեց, որովհետև մի անգամ նրան պարզապես ցույց տվեցին թե ինչ էր լինում ամեն իր մահից հետո, նա պարզապես տեսավ իր ընկերներին և բարեկամներին որոնք շարունակում էին ապրել իր մահից հետո։

Եղեք հերոսներ և մի մահացեք ոչ մի դեպքում։

Հասարակագիտություն

Հասարակագիտության հերթակա դասին մենք քննարկեցինք անվերջ և բավակին հետաքրքիր թեմա՝ կրոնը։ Ես ստացա շատ հետաքրքիր կարծիքները և այլ մոտեցումներ հետևյալ թեմաին և նաև արտահայտեցի իմերը։ Իհարկե կոնկրետ կետի մենք չհասանք քանզի այս թեման կարելի է քննարկել անվերջ։ Նաև հետաքրքիր բանավեճ տեղի ունեցավ ճակատագիր կոչվող մի երևույթի մասին։ Եվ ես եկա մի հետևության այս թեմաները պետք չէ հասկանալ որովհետև դա անհնար է։

What would I change in our society and how

At first I wanted to say that if every person has more money the society will become better but I understood that it isn’t true. I think that one of the reasons of people in Armenia to be unhappy is their level of education. I have heard many times how adults say that you can only have a good life if you have a friend who can help you or other illegal ways to become rich. But I have never heard someone to say » you know if I study well if I become a professional I can have a really good life».

Also the discrimination. Kids see that if you have a very expensive car, house, computer or other things you are better than the others. And the worst thing is that their parents don’t stop them the other way around they say that they are right. Parents support children thinking that if you have a good car a huge house or very powerful computer you are better than the others.

And you know this is all the effect of time and example. People who grew in Soviet Union doesn’t believe that there is a way to have a good life but only illegal ways. And the ministers president and other politicians they just show the society that they are better, they’re like gods because they can afford buying very expensive cars have houses bigger than a city and other types of boastful behavior. Before the Velvet revolution I thought that Armenia is a rotten country that is going to just destroy himself. But you all know that if the old is completely destroyed a new one can be built.

So as a solution I see the new government. I just hope that politicians will come to the idea that if they have money to buy castles or airplanes they can just spend that money on the society. With more money country can get better specialists that will teach children a lot of ways for a good life. As politicians don’t look like God’s compared to other people there won’t be any discrimination left. People won’t try to impress each other and will just enjoy the moments they are alive and the life they are living.

P.S

I don’t want to seem rude but I don’t really care about the happiness of society. That’s a lie in fact I don’t care about the whole humanity at all. I only want the people I love and feel good with to be safe, and even if they all suddenly became killers I would fight for the killers until the end.

Քիմիա

Ֆիզիկական մարմին- այն է իչ ունի ծավալ V և զանգված M.

Մեկ կարատ երկու հարյուր միլիգրամ

1 nanogram =0.001 microgram

Բոլոր ֆիզիկական մարմինները կազմված են նյութերից։ Քիմիան հետազոտում է այդ նյութերը։ Նյութի փոքրագույն մասնիկները կարող են լինել ատոմ մոլեկուլ և իոն, որոնց կառուցվածքն էլ կոչվում է նյութ։ Նյութը որոշակի ծավալ և զանգված ունեցող միմիանց հետ փոխազդող փոքրագույ մասիկների համախումբ է, իրեն բնորոշ բաղադրությամբ, կառուծվածքով և հատկություններով օժտված։ Ներկայումս հայտնաբերված է 118 իսկ բնուցյան մեջ կա 90 տարր։

Բաղադրություն ասելով հասկանում ենք թե ինչպիսի տարրերից է կազմված և քանի հատ։ Դա կոչվում է քիմիական բանաձև։ Քիմիական բանաձևը նյուտի բաղադրության պայմանական գրառում է ատոմների նշաններով և եթե անհրաժեշտ է ինդեքսներով։

Նյութի կառուծվածք հասկանւմ ենք նյութը կազմող մասնիկների(ատոմ մոլեկուլ իոն) միացման կարգը։

Նյութի հատկությունները այն հատկանիշներն են այն բնութագրիչները որոնցով նյութերը նման էր իրար կամ տարբերվում են իրարից։ Ֆիզիկական Քիմիական և Ֆիզիոլոգիական։

Նյութի ֆիզիկական հատկությունները դիտարկում են կամ չափում են առանց նոր նյութ ստանալու։ Նյութի ֆիզիկական հատկություններն են՝ ագրեգատային վիճակը (պինդ, հեղուկ, գազային,ամորֆ,պլազմային), գույնը, լուծելիությունը ջրում, խտությունը, սառեցման, հալման և եռման ջերմաստիճանները, ջերմա և էլկտրահաղորդականությունը և պլաստիկություն, մետաղական փայլը, մեխանիկական ամրություն, մագնիսակա հատկությունները,հնարավոր ռադիոակտիվություն, թռջվելություն: Բոլորը մետաղները բացի սնդիկից պինդ են, ունեն մետաղական փայլ, ունեն ջերմա և էլեկտրահաղորդականություն:

t-ջերմաստիճան

m-զանգված

v-ծավալ

ρ-խտություն

Նյութի քիմիական հատկությունները, դա նյութի փոխազդեցությունն է այլ նյութերի հետ և նոր նյութերի առաջացում:

Նյութի ֆիզիոլոգիական հատկություններն են այդ նյութի ազդեցութությունը կենդանի օրգանիզմների վրա: Հոտը, համը

Իմ անձական կարծիքը 2020-2021 Պատմություն առարկայի ծրագրի մասին (ավելի լավ անուն չկարողացա հորինել)

Կուզեի սկսել որ ամեն ինչ եղավ այնպես ինչպես ես ակնկալում էի։ Իսկ եթե ավելի կոնկրետ իմ պատկերացումից դուրս և ինչքան հնարավոր է անսպասելի իմ համար։ Իմ ուշադրությունը գրավեց 2ա կետը։ Չնայած, որ ես համարում եմ իմ մտածողությունը եսասիրական, միևնույն է իմ կյանքը վտանգել կամ ծառայել Հայաստան կոչվող երկրի համար ես չեմ ցանկանում։ Ինչքան էլ տարօրինակ թվա բայց ներկաիս Հայաստանը իր գրեթե ամբողջ պատմության ընթացքում պարտվել է։ Ցույց տալով անմարդկային մեծ ուժ և պոտենցիալ միևնույն է շարունակել է պարտվել, և անձամբ իմ կարծիքը հետևյալն է՝ ես կցանկանաի ավելի լավ ճանաչել մյուս ազգերը և ես վստահ եմ որ կգտնեմ ազգ որի համար պատրաստ եմ կռվել։ Բայց ներկայիս պահին դա հաստատ ՀՀ-ն չէ։ Հայ ազգի միջով շատ ազգեր են անցել և բոլորը թողել են էրենց հետքը հայերի մեջ։ Ես իրականում կուզեի, որ այլընտրանքները նույնպես ուսամնասիրվեին և քննարկվեին։ Ես նկատի ունեմ, որ կցանկանայի որպեսզի մյուս ազգերի պատմությունը ուսումնասիրելուն հատկացվեր այնքան ժամանակ, որքան Հայոց պատմությանը։

Նաև ինձ շատ հետաքրքիր թվաց համար 6 կետը։ Ինձ հանգիստ չի թողնում զգացողությունը որ մեր հարգելի ուսուցիչը մեզ ուզում է ենթագիտակցորեն մտերմացնել։ Ինձ այդ միտքը դուր է գալիս։ Ինչ որ ասում եմ հիմա չէի ուզի տարածել շատերի մեջ բայց եթե հենց դու հարգելի կարդացող չես ալարաել և մտել կարդում ես սա ես ուրախությամբ կկիսվոմ իմ մտքերով։ Եվ գալիք ուսումնական տարվա ընթացքում լավագույն մեթոդը տեսնում եմ խմբային աշխատանքը։ Մենակով տասներորդ մակարդակից վերև բարձրանալ չի ստացվի իսկ խմբող կարելի է հավաքել լավագույն զրահը զենքը և գիտելիքը։ Դրա համար էլ լավագույն որոշումը գտնում եմ ջանքերը միացնել այլ սովորողների հետ։ Կառաջարկեմ այս մտքի զարգացումը և իրականացումը։

Դուք երբևե նայել էք ինչ որ բանի և զգացել դրանից եկող աուրան։ Դե ինչ ամբողջ ծրագիրը կարդալու և նշումներ անելու ընթացքում շատ հզոր հայրենասիրական հոքեբանություն է զգացվում, ինչը չեմ թաքցնում ինձ դուր չի գալիս։

Նաև ինձ մոտ տպավորություն է որ Պարոն Տիգրայանը փորձում է մեզ օգնել, պաշտպանել և փորձարկել միառժամանակ։ Հետաքրքիր է։ Ինչի համար անձամբ ես նրան շնորհակալ եմ։

Ինձ նաև դուր չեկավ որ չսովորող մարդկանց սովորեցնելու այլընտրանք չկա։ Իհարկե միտքը որոշ չափով դուրս է գալիս Պատմություն առարկայի սահմաններից բայց միևնույն է, ես առաջարկում եմ ավելացնել պարտադիր առաջադրանքներ, որոնց չկատարելը կոնկրետ ժամկետում կհանգեցնի ամսեկան գնահատականի զրոյացմանը։ Ավելին ինձ թվում է, որ ամեն սովորողի կամ սովորողների խմբին պետք է տրվեն տարբեր թեմաներ կամ կրիվ տարբեր առաջադրանքներ։ Ես հասկանում եմ որ դա պարտադիր չէ և ընդանրապես մեր կազմակերպիչները մտածում են, որ դրա կարիքը չկա, բայց եթե հաշվի առնենք ում մասին ենք խոսում անգամ անմարդկային բաներ խնդրելը կոպիտ չեմ համարի։ Չէ՞ որ դուք մարդ չեք հարգելի պարոն Տիգրանյան։